XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

2.2. Arau orokor batzu Deskribatu nahi dudan Baztango estilu arin honetan, katean nonahi ezartzen dira zenbait Erregela fonologiko.

Beste hizketa lasai edo enfatiko batetan ez litzateke horrelakorik gertatuko eta eremuak ongi zehaztu beharko genituzke.

Aipaturik daude iadanik frikaketa eta gorketa printzipioak.

Lanak aurreratzen duen bezala, printzipio horiek aldaeraziko dituzten datu berriak aurki daitezkeenez gero, hemen ematen diren Arauak behin behinekotzat hartu behar dira.

Bestaldetik, morfemen barruan ematen diren murriztapenak ez ditugu, aunitzetan, hitzetatik kanpo aurkituko eta, horrela, beste lekuetan ukatu aurkitzen den parean Baztanen beti uketu baldin badiogu ere, Felisek irri in dat edo karri datzu eta horrelakoak oso arruntak dira.

Perpaus mailan, bada, Bokalarteko Eragina ematen bada, beste modu batera ematen da eta i... a edo u... a kateak erraz entzungo ditugu.

Arau orokor horien artean bi aurkeztuko ditut hemen garrantzi handiko bezala: Sudurkarien Eraketa eta Balio Adierazkorreko Arauak.

2.2.1. Sudurkarien Eraketa (SuE).

Dakigun moduan, eta lehenago esan denez, sudurkariek hurrengo kontsonantearen ahoskunea hartzen dute, bai hitzaren barruan eta bai hitzen artean ere, hitzegiteko estilua elkarrizketarako edo arina baldin bada.

MEA-ez badakigu hitz barruko sudurkarien aldameneko kontsonanteak oso mugatuak direla eta ez dugula nr sekuentziarik, adibidez, aurkituko.

Sudurkari ezpainetakoa ere, arrazoi berengatik, ezin da silaba amaieran joan (VietnaM quoruM eta horrelako hitzetan ez bada).

Leherkariekin gertatzen dena aztertzera pasatu aitzinean, ikus dezagun zer gertatzen den bi sudurkari juntatzerakoan.

Mailebuetako hitzak (amnistia perenne), kontutan hartu gabe, hauek ditugu ingurune ahalgarriak:
(1) gan nuen
(2)hartu zuen mutil batek.